Verdriet
Verdriet
Het wordt gevormd diep, diep van binnen
en het botst tegen de wand
het wil met gevoel en al naar buiten
maar het knalt tegen je binnenkantVerdriet, het giert snel door je lichaam
en versombert je gelaat
en je weet diep, diep van binnen
dat het even niet meer gaatJe kan het wel begrijpen
maar je zal het niet aanvaarden
het is niet te vergelijken
maar je laat het stil in waardeMet man en macht zal je het overwinnen
maar het doet er niet meer toe
Echt het zal verdwijnen....
al weet ik ook niet hoe.....
Reacties op dit gedicht
| Vogeltje: | Donderdag, april 08, 2004 17:06 |
| Mooi geschreven, zoals altijd! Zeker dat einde, dat laatste couplet vind ik heel raak | |
Over dit gedicht
| Auteur: sorriso promise | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 08 april 2004 | ||
| Thema's: | ||