Aangeraakt verdriet..
ontdooiende vingers zullen ontwaken
als je mijn verdriet weer aanraakt
maar mijn onmacht is mijn haat
en zal mijn laatste adem nemen
dit gedwongen eind zal bepalen
of mijn objectiviteit oprecht is
zal mijn geest voorgoed verdwalen
of is er geen tweede kans gegund
een ongewilde verbindingswijze
is getroffen, intens en zwaar
hoe zal ik deze breuk hervinden
heus, ik wil zoeken, maar waar?
als je mijn verdriet weer aanraakt
maar mijn onmacht is mijn haat
en zal mijn laatste adem nemen
dit gedwongen eind zal bepalen
of mijn objectiviteit oprecht is
zal mijn geest voorgoed verdwalen
of is er geen tweede kans gegund
een ongewilde verbindingswijze
is getroffen, intens en zwaar
hoe zal ik deze breuk hervinden
heus, ik wil zoeken, maar waar?
Reacties op dit gedicht
| Ninandra: | Zondag, april 18, 2004 20:41 |
| hmm, in uw lieve hartje? | |
| Anne182: | Zaterdag, april 17, 2004 13:47 |
| ..... (sprakeloos dus) :) -Anne- |
|
| de nifter: | Vrijdag, april 16, 2004 08:41 |
| waar? op de plek waar je het het minst zou verwachten. leermoment: zoek altijd als eerste naar je sleutels in de koelkast | |
| Oorlam: | Donderdag, april 15, 2004 15:32 |
| wie niet zoekt zal vinden! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Phoweyk | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 15 april 2004 | ||
| Thema's: | ||