Ik zit in het duister
Overal om me heen gefluister
Van stemmen die er niet echt zijn
Het doet aan mijn oren verschrikkelijk veel pijn

Het gefluister klinkt als geschreeuw in mijn oren
Omdat hier niets anders is te horen
En de woorden mij zo treffen
Ze me mijn schuld zo laten beseffen

Ik word zo bang van al die stemmen
Wat ze zijn er niet
Ze zitten in mijn ziel
En doen me veel verdriet

Het zijn stemmen van ver uit het verleden
Die in het donker overvliegen naar het heden
Ze komen razendsnel op me af
De stemmen van mensen waar ik zoveel om gaf

Maar blij om ze te horen ben ik niet
De lege klanken doen me z’n verdriet
Omdat ik ze gekwetst heb lang geleden
En ze uit schaamte expres heb gemeden

Ik word gek van al mijn schuldgevoel
Maar de stemmen snappen niet wat ik bedoel
Mijn zwijgen in stilte, dat duurt zo lang
Zwijgen voor stemmen, ik ben zo bang

Ik denk dat ze het me nooit vergeven
De stemmen achtervolgen me mijn hele leven
Ze zijn gekoppeld aan mijn geweten
Maar dan, oude vrienden, zal ik jullie nooit vergeten...