wat is het leven toch moeilijk
het is over mijn lijk
ik wordt er moe van
maar ik wen er nooit aan
het is verschrikkelijk
is zo oneerlijk
dat je niks mag
elke dag het zelfde slag
altijd mensen
die me niet vertrouwen
altijd die wantrouwe blikken
die me killen
altijd die wantrouwe vragen
die me begraven
boze mensen die mij niet mogen
altijd op mij reageren
boos zijn op een ander
maar reageren op mij
want het is maar die meid
die zich snijdt
massamensen die mij verwensen
ik wou dat ze me eens vrijlieten
kon ik eens van mij leven genieten