Haspengouw
het vochtdoordrenkte sprei
ligt zijdezacht voor je voeten
koelrode morgenzon knispert
langzaam aan de witte nevelsluier
die zich al zwevend geweegt
ontbloot en vochtig
lig je voor me verankerd
in de Haspengouwse grond
mijn lieflijke tuin van eden
witroze bloesems versieren
je weelderige kruinen
hunkerend naar de zalige warmte
en milde zomerregens
wachtend op je rijke vruchten
die eens jouw ranke armen
geurend zullen sieren
ligt zijdezacht voor je voeten
koelrode morgenzon knispert
langzaam aan de witte nevelsluier
die zich al zwevend geweegt
ontbloot en vochtig
lig je voor me verankerd
in de Haspengouwse grond
mijn lieflijke tuin van eden
witroze bloesems versieren
je weelderige kruinen
hunkerend naar de zalige warmte
en milde zomerregens
wachtend op je rijke vruchten
die eens jouw ranke armen
geurend zullen sieren
Reacties op dit gedicht
| Elizabethh: | Vrijdag, april 23, 2004 12:39 |
| glimlach.. | |
| MayadeBij: | Donderdag, april 22, 2004 23:24 |
| Ahja, Haspengouw, daar heb ik wel eens iets over gelezen.. =:)}}) | |
| maria : | Donderdag, april 22, 2004 23:18 |
| woww...allemachtig werkelijk prachtig liefs, maria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wilhelm janssen | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 22 april 2004 | ||
| Thema's: | ||