Het verdriet van een kind...
Je hoort een kind huilen
Je ziet een kind schuilen
Een kind zonder moeder
Helemaal alleen in die armoede…
Gaat er dan geen belletje rinkelen?
Gaat je geweten dan niet prikkelen?
Zie je wel wat voor trauma je achter laat?
Een kind die geen woord meer praat…
Zie je het dan echt niet?
Dat kind heeft verdriet
Hou toch eens op met al dat gevecht
Want die kinderen hebben het daardoor al zo slecht...
Jij hebt een huis, waarin je eigen goed voelt
Jij hebt een bed, waarin je van alles doet
Jij hebt je familie, waarop je bouwt en die je vertrouwt
Dat kind heeft alleen nog maar zichzelf, z´n familie? Die heb jij hem afgenomen, waar hij nu voor rouwt...
Tamy...
Reacties op dit gedicht
| marjolein_in_love: | Woensdag, april 28, 2004 14:11 |
| ja t is gewoon erg... en dan hebben heel veel mensen in nederland het al over hoe erg ze het ehbben... want ze kunnen geen breedbeeld kopen of zow :s... mooi gedicht liefs marjolein |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tamy | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 28 april 2004 | ||
| Thema's: | ||