Ik wil wel, maar kan t niet alleen
Ik wil wel vechten,
Maar soms heb je de krachten niet,
Dan sta je daar moedeloos alleen,
Met al je kwaad en verdriet.
Niemand die een arm om je heen slaat,
Als je het even moeilijk hebt,
Ze zorgen juist voor problemen,
Totdat het weer wat wegebt.
Maar hoelang gaat dat duren?
Totdat ik de knoop heb doorgehakt,
Maar dan luistert er niemand meer,
Want hun aandacht is weggezakt.
*Diepe zucht.. -xx- Dien*
Reacties op dit gedicht
| mientje pluis: | Zaterdag, mei 08, 2004 20:34 |
| Wat zou ik graag een arm om je heen leggen.... heel veel succes! Mientje Pluis |
|
| deceiver: | Donderdag, april 29, 2004 16:51 |
| ....wat jij zegt! | |
| Sanne17: | Woensdag, april 28, 2004 20:11 |
| Hoi hoi mooi gedicht en voor mij erg herkenbaar. Sterkte Kus Sanne | |
Over dit gedicht
| Auteur: Nennia | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 28 april 2004 | ||
| Thema's: | ||