mijn eerste gedichtje
Geen rijkdom op aard is zo schoon
te vlechten aan de liefdes kroon
al is ze met doornen omwonden...
We waren jong
te jong voor het harde leven
't kon nog geen levens ernst weven...
Wintergrauw,lentegroen,zomerlicht
ik schreeuw het uit in een gedicht
een tranendal schiep de Heer
want droef,en het noodlot kwam op ons neer
ons kind ons bloed werd ons ontnomen
Rust zacht pijn zoon,ruis zacht gij bomen....
Elskens William 1968
Reacties op dit gedicht
| will hanssen: | Maandag, mei 03, 2004 19:42 |
| Mooi geschreven dit ontroerende gedicht! Groetje, Will |
|
| Jessica de jong: | Maandag, mei 03, 2004 19:22 |
| heel heel mooi geschreven Liefs Jessica de Jong |
|
| Jannie Hoogendam: | Maandag, mei 03, 2004 09:18 |
| DIT DOET PIJN... EN EEN PIJNLIJK MOOI GEDICHT! LIEFS VAN jANNIE |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Elskens William | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 03 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||