diepe leegte
de stilte van het leven
en de nutteloosheid van het bestaan
verkillen me van binnen
laten me continu in de kou staan
de leegheid van beloftes
de kilte van de nacht
de volle betovering van de stilte
als de schemering zo zacht
je vroeg me antwoord te geven
je vroeg me bij je te blijven
je vroeg me samen te leven
je niet langer alleen te laten drijven
in de diepte van het water
de diepte van de zee
de diepte van de stilte
die nam ik met me mee
samen zouden we sterk zijn
samen zouden we overwinnen
samen zouden we overleven
niet langer leeg en koud van binnen
vertel me dan eens
waar heb je de warmte gelaten
en de nutteloosheid van het bestaan
verkillen me van binnen
laten me continu in de kou staan
de leegheid van beloftes
de kilte van de nacht
de volle betovering van de stilte
als de schemering zo zacht
je vroeg me antwoord te geven
je vroeg me bij je te blijven
je vroeg me samen te leven
je niet langer alleen te laten drijven
in de diepte van het water
de diepte van de zee
de diepte van de stilte
die nam ik met me mee
samen zouden we sterk zijn
samen zouden we overwinnen
samen zouden we overleven
niet langer leeg en koud van binnen
vertel me dan eens
waar heb je de warmte gelaten
Reacties op dit gedicht
| Mark Anema: | Maandag, mei 03, 2004 13:43 |
| *stilte* Egt een mooi gedicht *stilte* ik weet het nie anders te zeggen... *stilte* Greetz mark, en ga zo door. |
|
| MayadeBij: | Maandag, mei 03, 2004 13:40 |
| Die heeft Den Stamper plat gestampt denk ik ;) Nee maar even serieus (ohja, ja) heerlijk gedichtje om te lezen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: bambie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 03 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||