Ondoordringbaar bos
Acceptatie noem jij het
Maar wat kan ik nu accepteren
Als ik niets te kiezen heb
Het is wederom weer jouw besluit
Was het nou wel eigenlijk aan of uit?
Je wilt me in je leven
Maar eigenlijk ook weer niet
Er zijn momenten dan kun je je geven
En dagen dat je het absoluut niet ziet
Moet ik er nog voor je zijn?
Of zal ik blijven wachten?
Liefde is ook iemand kunnen loslaten
Maar tranen wellen op bij deze gedachten
Ik wil je keuze graag ondersteunen
Ook al begrijp ik het allemaal niet
Maar ergens blijft mijn hart toch op je leunen
En ligt er altijd een beetje liefde in het verschiet
Ja mijn verstand zegt laat hem los
Mijn hart schreeuwt nee doe dat nog niet
Ik ben verdwaald in een ondoordringbaar bos
De bladeren hangen als tranen van verdriet
Ik ben er
Ik blijf er
Voor hem zal ik er altijd zijn
Maar wat kan ik nu accepteren
Als ik niets te kiezen heb
Het is wederom weer jouw besluit
Was het nou wel eigenlijk aan of uit?
Je wilt me in je leven
Maar eigenlijk ook weer niet
Er zijn momenten dan kun je je geven
En dagen dat je het absoluut niet ziet
Moet ik er nog voor je zijn?
Of zal ik blijven wachten?
Liefde is ook iemand kunnen loslaten
Maar tranen wellen op bij deze gedachten
Ik wil je keuze graag ondersteunen
Ook al begrijp ik het allemaal niet
Maar ergens blijft mijn hart toch op je leunen
En ligt er altijd een beetje liefde in het verschiet
Ja mijn verstand zegt laat hem los
Mijn hart schreeuwt nee doe dat nog niet
Ik ben verdwaald in een ondoordringbaar bos
De bladeren hangen als tranen van verdriet
Ik ben er
Ik blijf er
Voor hem zal ik er altijd zijn
Reacties op dit gedicht
| Green eyes: | Woensdag, mei 05, 2004 00:59 |
| verdomp = verdomd ! sorry oeps ;) |
|
| Green eyes: | Woensdag, mei 05, 2004 00:58 |
| wat is de liefde mooi, maar ze kan verdomp ook pijn doen, zo is het leven ;) mooi verwoord, liefs marina |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bolkje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||