DAT VERENSCHUDDEND FLUIT
dat verenschuddend fluit
jij pluizenbol
een handvol zwart
dat verenschuddend fluit
af en toe het nest af duikt
in woeste lentevluchten
kijkt me aan uit groen
dat pas ontloken is
vliegt en flitst naar
prooien die zich levend
plooien in jouw bek
je schaart de wind
knipt in lucht je vleugels uit
probeert een steile klim
hoogte zit er nog niet in en
duikelt sierlijk naar omlaag
ik zie je takjes slepen
vlechten zul je niet vergeten
om later eieren te broeden
en dan jouw grut naar de
volwassenheid te hoeden
wil melker
05/05/2004
Reacties op dit gedicht
| maria : | Woensdag, mei 05, 2004 23:56 |
| schitterbaar! liefs, maria |
|
| Paul de Bruyn: | Woensdag, mei 05, 2004 10:40 |
| zoals ik ook al elders reageerde... jij weet natuur te beschrijven dat elk woordje beeld krijgt zo mooi vind ik dat... met veel respect gelezen Liefs Paul |
|
| peterpan: | Woensdag, mei 05, 2004 09:55 |
| wil hij's mooi (meer dan dat) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||