Een klein propje in het hoofd
Zorgt ervoor dat je niets meer kan
Dat je van je vrijheid wordt beroofd
Je moet revalideren, en dan ...
Dan ben je blij met de eerste stapjes die je zet
Leer je weer opnieuw praten
Moet je slapen in een 'vreemd' bed
En in je geheugen zitten gaten
Soms weet je niet meer wie je bent
En voor je omgeving ben je ook een ander
Je doet 'raar' tegen mensen die je kent
En geeft ze soms een uitbrander
Dat komt door de onmacht die je voelt
Waarom jou dit is overkomen
Heel je leven omgewoeld
En je vrijheid afgenomen
Tijdens het revalideren beklim je hoge bergen
En ga je door diepe dalen
Maar alleen door in jezelf te geloven
Zul je de eindstreep halen
Darkdevils-night: | Vrijdag, mei 07, 2004 20:09 |
**stilte** Jah ik ben het helemaal met me onder buurtjes eens.. mijn oma heeft ook een beroerte gehad en was al erg oud, ze is verlamd aan haar hele linker deel van der lichaam, iedereen had der eigelijk al afgeschreven maar zij zelf niet hoor, nee ze geloofde erin en heeft het nu al toch 6,5 jaar volgehouden. **gedicht met veel respect gelezen** Sterkte en een stevige knuffel liefs Cora |
|
will hanssen: | Vrijdag, mei 07, 2004 19:23 |
Héél mooi geschreven, zelf heb ik een jaar geleden totaal onverwachts een vrij ernstig hartinfarct gehad en moest ook lang revalideren en inderdaad door in jezelf te geloven........je moet het zelf doen! Sterkte, hoor en veel liefs, Will |
|
Irdana: | Vrijdag, mei 07, 2004 17:19 |
doordat jij jouw gedicht op de Site hebt gezet weet ik zeker dat jij het in je leven red ! ik bemerk uit jouw gedicht dat je door wilt met je leven en kan daar jou een 10+ voor geven ! heb bewondering voor jouw moed en doorzettingsvermogen ga zo door en dan zal alles goed komen Lieve steunende groetjes, Irdana |
|
Auteur: Cyberin | ||
Gecontroleerd door: Carama | ||
Gepubliceerd op: 07 mei 2004 | ||
Thema's: |