De verloren traan.....
Door de tijd heen veranderde mijn verdriet in steen. Daar achtergelaten in een soort geschiedis stuk.
Een engel dat ik had ontmoed verander het geen. Alles draaide nu om geluk.
Maar daar waar ik me eerder had vergist. Daar waar het tij keerde......Nu vechtend voor adem in een zee van pijn.
Toen is nu en nu is toen. En al mijn gedachten zijn daar inplaats waar zij moeten zijn.
Ik was het ooit kwijt maar nu is hij terug...
de verloren traan..
Een engel dat ik had ontmoed verander het geen. Alles draaide nu om geluk.
Maar daar waar ik me eerder had vergist. Daar waar het tij keerde......Nu vechtend voor adem in een zee van pijn.
Toen is nu en nu is toen. En al mijn gedachten zijn daar inplaats waar zij moeten zijn.
Ik was het ooit kwijt maar nu is hij terug...
de verloren traan..
Reacties op dit gedicht
| loriana: | Woensdag, oktober 20, 2004 13:44 |
| Mooi Meer heb ik niet te zegge ;o) ... Dikke Kus XxX... LoRiAnA |
|
| Charlotte1: | Zaterdag, mei 08, 2004 09:40 |
| *Aangrijpend* Charlotte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: zion | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||