ik begraaf mijn liefde in jouw aang
Met fluisterende lippen begraaf ik
mijn liefde in de vruchtbare aarde
van je perzikhuiden aangezicht
duizenden dromen verliefdheid drijven
op de warmte die van jouw bloed
in het mijne overvloeit en breien de voldoening
waarin het duister onder mijn werkelijkheid
zichzelf in een tevreden slaap wiegt
de wereld leert zijn plaats weer kennen
hij gaat in mijn emotie onder
en verdrinkt naar de achtergrond
van het schouwspel
terwijl wij als dartele veulens
van onze verlangens grazen
tot we verzadigd zijn
en van binnenuit openbarsten
in elkanders armen
mijn liefde in de vruchtbare aarde
van je perzikhuiden aangezicht
duizenden dromen verliefdheid drijven
op de warmte die van jouw bloed
in het mijne overvloeit en breien de voldoening
waarin het duister onder mijn werkelijkheid
zichzelf in een tevreden slaap wiegt
de wereld leert zijn plaats weer kennen
hij gaat in mijn emotie onder
en verdrinkt naar de achtergrond
van het schouwspel
terwijl wij als dartele veulens
van onze verlangens grazen
tot we verzadigd zijn
en van binnenuit openbarsten
in elkanders armen
Reacties op dit gedicht
| Oorlam: | Woensdag, mei 12, 2004 09:15 |
| :) mooi klassiek begin! | |
| Carama Chad: | Dinsdag, mei 11, 2004 20:46 |
| dit is een zwijmeling waardig tsjongejonge... ^__^ |
|
| xavion: | Dinsdag, mei 11, 2004 19:39 |
| Daar sluit ik me bij aan honingzoet... Groet, XaV. |
|
| MayadeBij: | Dinsdag, mei 11, 2004 19:34 |
| Bescheiden buiging voor de Balthasar.. Erg mooi.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: tim balthazar | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||