Zij spreken tot de Koning en zeggen: “Sire”
Maar hun harten blijven hekelend dicht
En een hekeldicht is toch wel een Satire
Eens beter nadenken en mondje dicht
Velen spreken vleiende woorden vol mirre
Telkens men zich persoonlijk tot hen richt
Ook de euro’s verdrongen de kleine lire
Maar daarom verzaakt men niet aan zijn plicht
Men kan wel beoordelen en scherp bespreken
Maar heeft daarmee geen goede daad gedaan
Velen weten op die wijze weg te steken
Wat men niet mag weten over hun bestaan
Wij willen allen toch zo graag eens meespreken
Omdat wij zo met ons zelf zijn begaan
En wij kunnen slechts nog na tellen en reken
Zonder het waarom er van na te gaan