bang
Ik durf niet te voelen
Niet te houden
Niet te haten
maar telkens
Val ik
Ik word verliefd
Mijn haat groeit.
Ik val
ik val
Ik sla
Sla tegen mure
In mijn hoofd en thuis
Het wordt erger en erger
Dieper en dieper
Telkens sterft mijn hart
stukje voor stukje
Het doet pijn
Pijn om te zien hoe mijn vrienden om me geven
Terwijl ik mezelf haat.
de muren worden groter
mijn woede groeit
ik verlies de controle
ik flip
ik sla tege alles
ik doe pijn
pijn aan mezelf
pijn aan andere
ik weet niet meer
wat ik moet doen
wat ik deed
ik zie mijn vernieling
ze zijn bang
bang voor wat ik in me heb
het monster --> lars
Reacties op dit gedicht
| syenna: | Zondag, mei 30, 2004 03:05 |
| hey ik ben ook zo maar ja mot echt iets aan proberen te doen ik doe da in middels door te trainen zo ken ik me zellef onder controle houden en doe ik me zelf nie meer pijn heel soms nog maar als er iets is mail mij maar ik ben er voor je kuzzies | |
Over dit gedicht
| Auteur: thd | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 19 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||