een maandag in mei
geschilderd 't stil verlangen,
in goudkleur neergezet
door warme zonnestralen
de zachte armen van ons liefdesbed
de vroege morgenhitte
laat, als in een waas omhuld
heel stil het eerste licht vibreren
als zoete hunkering wordt gevuld
en jij, in eigen droom gevangen
zo tussen waan en werkelijkheid
schilder je stil verlangen
in rood van bloed, niet wit van krijt
als, op 't einde van de dag,
het zonlicht traag vervaagt
klinkt nog, voldaan, je lieve lach
omdat het je behaagt
mijn hart met liefde te ontroeren
en mij in jou veilig te laten rusten
ik mij gewillig mee laat voeren
door jou én onze lusten.
**********
sunset 19-05-2004
**********
Lesley-Ann: | Donderdag, mei 20, 2004 21:53 |
Prachtig gedicht,liefs Lesley-Ann | |
lommert: | Donderdag, mei 20, 2004 13:30 |
'lijkt'op je vorige gedicht en heb me weer mee laten voeren.prachtig willemmien |
|
Es: | Donderdag, mei 20, 2004 13:20 |
Ik sluit me graag bij Paul hieronder aan....heerlijk gelezen! XXX Es |
|
Paul de Bruyn: | Donderdag, mei 20, 2004 13:19 |
dan zou ik me ook mee laten voeren ja damn wat een echt PRACHTIG gedicht! genoten! liefs Paul |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 20 mei 2004 | ||
Thema's: |