Mijn tweede stem
Langzaam word ik wakker uit die gedachte
Zal dit dan toch eindelijk het leven worden waar ik op wachtte
Ik weet dat het zo niet meer gaat
En ik ben blij dat ik daar nu wel achter ben...anders was het misschien echt te laat
Maar nu?..wat te doen nu ik dit weet
Wat als ik het na een weekje weer vergeet
Ik weer verzeild raak in mijn hoofd
Dat mijn vechtlust van nu opeens weer dooft
Wie zal er dan zijn om mij weer wakker te maken
Hoe lang gaat het dan weer duren voordat ik eindelijk weer die zucht kan slaken
Ik weet niet of het vanaf nu beter zal gaan
Ik weet wel dat ik dit keer niet alleen voor zal staan
En ook diep van binnen schreeuw ik dat ik dit zo niet meer wil
Ik sta er nu echt veel te lang al bij stil
Ik hoop nu dat ik dit beetje bij beetje af kan sluiten
Zonder meteen weer op een nieuw probleem te stuiten
Ik weet ook wel dat het leven niet over rozen gaat
en dat het me keer op keer niet koud laat
Ik hoop dat ik vanaf nu kan gaan bouwen
Dat ik weer zoals het was, op mezelf kan vertrouwen
Ik weet dat ik er nog niet ben!
Maar 1 ding weet ik wel....wat er uit moet gaan in mijn hoofd...
DIE TWEEDE STEM!