Hoe kon je!
Jouw handen op mijn lichaam,
De liefdesverklaringen waren leugens,
Vol met hoop keek ik uit je raam,
Hopend dat 'onze' liefde nooit zou vergaan,
Maar jij hoopte op mijn traan.
Mijn tranen waren ook gekomen,
Het vieze gebruikte gevoel door mij heen,
Van liefde had ik alleen maar mogen dromen,
Dromend wenste ik een toekomst waar de zon scheen.
Die is bij ons nooit werkelijkheid geworden,
Maar ik hoef er niet meer naar te smachten,
Die toekomst zal bij mij werkelijkheid worden,
Ik hoop dat iedereen je zal verachtten!