U FLUISTERT MIJ DE WOORDEN
U FLUISTERT MIJ DE WOORDEN
De gouden zon weet waar zij schuil moet gaan.
De wisseling der wisselende maan.
Ik blijf maar gedichten schrijfen in uw naam.
Dank U dat ik kan schrijven.
U doet mijn hart en ziel verblijden.
De woorden die ik schrijf,
komen niet van mij,
het is Hij;
die mij doet stralen.
U bent het blinkende licht
in mijn diepe dalen.
Ik zie in rouw en ongenuchten
al mijn dagen mij ontvluchten als een schaduw,
die verdwijnt:
ik verdor als 't gras,dat kwijnt.
Maar U zult eeuwig blijven
en uw naam blijft in gedachten
tot de laatste nageslachten.
Dank U voor de woorden,het is oh zo prachtig.
Wil het toch maar weer benadrukken:
God is almachtig.
De gouden zon weet waar zij schuil moet gaan.
De wisseling der wisselende maan.
Ik blijf maar gedichten schrijfen in uw naam.
Dank U dat ik kan schrijven.
U doet mijn hart en ziel verblijden.
De woorden die ik schrijf,
komen niet van mij,
het is Hij;
die mij doet stralen.
U bent het blinkende licht
in mijn diepe dalen.
Ik zie in rouw en ongenuchten
al mijn dagen mij ontvluchten als een schaduw,
die verdwijnt:
ik verdor als 't gras,dat kwijnt.
Maar U zult eeuwig blijven
en uw naam blijft in gedachten
tot de laatste nageslachten.
Dank U voor de woorden,het is oh zo prachtig.
Wil het toch maar weer benadrukken:
God is almachtig.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Machiavelli | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 mei 2001 | ||
| Thema's: | ||