Zonder besef
Koffie drupte op de parketvloer
en liet vale blauwe vlekken achter
Ik trok mijn blote tenen in
en kneep mijn ogen toe
Het kopje brak de razende stilte
die ik alleen hoorde in mijn hoofd
en tuimelde steeds verder weg
weg van boze ogen
van een mens zonder besef
van de waarde van zijn woorden
Ik begreep veel meer dan jij
ooit hebt kunnen horen
Reacties op dit gedicht
| Oorlam: | Maandag, mei 31, 2004 22:19 |
| een mooie zilke, al vat ik hem waarschijnlijk wel, maar door de persoonswisselingen (van waaruit je schrijft) ietwat kryptisch (eh moet ik zeggen:-)) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Zilke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 31 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||