Zoveel moeilijke keuzes, zoveel moeilijke momenten, het leven is soms zo gaar,
sinds 'n paar dagen al mijn opa's en oma's kwijt, ouders gescheiden, en ik ben nog maar 16 jaar.
En al die mensen, die mensen zonder verdriet,
die mensen hebben geen problemen, dat is iets wat je niet makkelijk in ziet.
Waarom is het zo oneerlijk verdeeld, de ene zo weinig, de andere zo veel,
dat maakt mijn leven soms zo kil.
Maar doorgaan is iets wat je moet,
waarschijnlijk komt er in je leven weer het een en ander goed!
Dus mensen, geef nooit op en hou vol,
ook al is je gedachte en geest soms overvol!!!