We gaan gewoon met elkaar om als vrienden.
We lachen gieren, en vertellen elkaar dingen..

Je raakt me soms aan,
en ik voel die kriebels in m'n buik te keer gaan.

Je kijkt me dan ook zo verliefd aan,
Ik weet gewoon niet hoe ik er mee om moet gaan.

Ik weet niet wat ik erbij moet denken,
of ik nou wel of niet zulke aandacht aan je terug moet schenken.

s'Nachts dan lig ik in bed,
En k weet mijn God niet of ik het wel zo red.

Want we kunnen niet met elkaar nemen.
Want we zijn van hetzelfde geslacht.
Ja? t kan wel..Maar het past niet, in mijn toekomst
waar ik aan heb gedacht.

Ik wil het ook niet, maar soms is de verleiding
zo groot. Dat ik toch aan je denk, en het niet zie.
Ik bid ook tot God, of hij mij dit wilt laten vergeten.
En dat hij me verder een gelukkkig toekomst zal geven.