de stappen die ik zet
de stappen die ik zet
ongemerkt geleidelijk
met zekerheid van tijdelijk
de stappen die ik zet
van mijn geboorte tot het bed
waarin ik toch uiteindelijk
mijn laatste afdruk zet
daartussen wandel ik maar wat
zonder te lang stil te staan
bij het zeker weten dat
de strakke rechte vlakke weg
’t eenvoudigst is als levensbaan
maar door het kronkelpad te gaan
ontwaar ik wonderschone bloemen
die met hun geuren mijn bestaan
fleuren tot een lentefeest
en zit mijn tijd er eenmaal op
dan weet mijn laatste hartenklop:
“de wandeling is mooi geweest”
Koos 10-6-2004
ongemerkt geleidelijk
met zekerheid van tijdelijk
de stappen die ik zet
van mijn geboorte tot het bed
waarin ik toch uiteindelijk
mijn laatste afdruk zet
daartussen wandel ik maar wat
zonder te lang stil te staan
bij het zeker weten dat
de strakke rechte vlakke weg
’t eenvoudigst is als levensbaan
maar door het kronkelpad te gaan
ontwaar ik wonderschone bloemen
die met hun geuren mijn bestaan
fleuren tot een lentefeest
en zit mijn tijd er eenmaal op
dan weet mijn laatste hartenklop:
“de wandeling is mooi geweest”
Koos 10-6-2004
Reacties op dit gedicht
| Hans Kilian: | Maandag, juli 25, 2005 11:09 |
| Het ongrijmde rijmt keurig. | |
| jazzzz: | Donderdag, juni 10, 2004 21:14 |
| mooi gedicht! :) liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kooshaydn | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 10 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||