stilletjes
toekomst komt
en het verleden vergaat
herinneringen vervagen
lichter worden de trekken van je gelaat
stilletjes sijpel je uit mijn gedachten
stilletjes vergeet ik jou
we hadden mooie momenten
al kan ik me ze niet herinneren
toch weet ik dat ze mooi waren
want heel diep vanbinnen herken ik dat gezicht
stilletjes sijpel je uit mijn gedachten
stilletjes vergeet ik jou
maar wat ik allang vergeten ben
is dat jij mij eerst vergeten bent
mijn naam is verscheurt
wegspoeld met de zee
stilletjes verdwijn ik
en niemand zal mij herrinneren
en het verleden vergaat
herinneringen vervagen
lichter worden de trekken van je gelaat
stilletjes sijpel je uit mijn gedachten
stilletjes vergeet ik jou
we hadden mooie momenten
al kan ik me ze niet herinneren
toch weet ik dat ze mooi waren
want heel diep vanbinnen herken ik dat gezicht
stilletjes sijpel je uit mijn gedachten
stilletjes vergeet ik jou
maar wat ik allang vergeten ben
is dat jij mij eerst vergeten bent
mijn naam is verscheurt
wegspoeld met de zee
stilletjes verdwijn ik
en niemand zal mij herrinneren
Reacties op dit gedicht
| Ria: | Donderdag, juni 10, 2004 20:47 |
| Niet verdwijnen er zijn altijd mensen die je nodig hebben Je denkt nu niemand zal mij herinneren maar er zijn er meer die om je geven dan je denkt |
|
Over dit gedicht
| Auteur: MeSoDaRk | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 10 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||