Liefde tussen man en vrouw
Herinner je die eerste kus
die, in geboorte van de tijd,
zelfs lang ervoor, begonnen
En dat wij vielen voor elkaar,
dat wij nooit minder konden
zijn dan 'ons', en nooit geen spijt
dat ik of jij al eeuwig reeds bestonden
bij gratie van elkaar én van oneindigheid
waar hemel vastgelopen, 't zwijgen opgelegd
aan eenzaam in een hoekje weggekropen
Enkel het nu bestaat, 't verleden overschreven
door bliksem die de wanhoop heeft verslagen
En ruimte, tijd bestaan niet meer, alleen nog 'wij'
en onze liefde die wij in ons dragen,
zoals de zee haar golven, de lucht zijn wind
Aan eindeloze nacht een eind gekomen, en vrij
is nu de slaap, verlost van bange dromen
Wij leren weer te geven, nemen ons als kind
dat wij altijd al waren, nu herboren
in liefde tussen man en vrouw die nooit haar einde vindt.
**********
sunset 12-06-2004
**********