IK NAM JE BIJ DE HAND
Ik nam hem bij de hand.
Ik nam hem bij de hand,
mijn kleine vent.
Maar op het veld
was hij de grote held.
Te snelle schoenen holden,
sprintten langs de lijn.
Zijn ogen zagen eerder dan een
ander, waar de bal moest zijn.
Zijn bonenstaken dolden
spelers en de bal.
Steeds weer stokkies spelend
passeerde hij hen overal.
De gaten in het shirt,
zijn vaal verschoten broek,
ze kregen kleur van het applaus
en groeiden in gejuich achter de lijn.
wil melker
12/05/2001
Reacties op dit gedicht
| Dick van Poorten: | Zaterdag, mei 12, 2001 19:19 |
| Heel leuk geschreven!! | |
| catharina: | Zaterdag, mei 12, 2001 13:00 |
| ik weet precies hoe het voelt..hmmm trots liefs cathje |
|
| Firebolt: | Zaterdag, mei 12, 2001 08:14 |
| Mooi Wil..!! | |
| ilona krijgsman: | Zaterdag, mei 12, 2001 07:03 |
| heerlijk om te lezen..... | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 mei 2001 | ||
| Thema's: | ||