Moet je echt weg?
Laat je me echt alleen?
Ik weet het eigenlijk al
Maar het blijft gemeen
Jij was altijd de gene
Die der voor me was
Je wist hoe ik me voelde
Alsof je me gedachten las
Ik kon altijd schuilen
In die armen van jou
Langzamerhand ben ik echt gaan merken
Dat ik zoveel van je hou!
Weer ben ik alleen
Ik moet je laten gaan
Je verhuist zo ver weg
Hoe kan ik zonder jou doorgaan?
Je laat me alleen
Zonder jou kan ik net zogoed kappen
Zonder jou is het niet het zelfde
Niemand anders kan mij zo goed snappen
Ik zal weer instorten
Jij alleen kon mij helpen
Jij wist alles van me
Jij kon mijn tranen stelpen
Maar nu ga je zo ver weg
Weg van mij
Het doet me zo’n pijn, jou te zien gaan
Want de leifste persoom die ik ken ben jij!!!
*Ik probeer nu al mijn oude gevoelens op te schrijven en ze een plekje te geven... dit gedicht gaat over Stefan toen zijn moeder trouwde met een Schot en daar naar toe verhuisde, sindsdien is onze relatie van beste vriend en vriendin, die elkaar 3x per week zagen, in een kennis relatie.. Nu hij weer in nederland woont, is het er niet beter op georden...***
*liefs Marjolein*
20-06-04
fox_bert: | Zondag, juni 20, 2004 18:06 |
jammer dat vriendschap zo moet eindigen, maar hieronder hebben ze wel gelijk, dat je dit zeker moet laten lezen. mischien komen jullie dan weer tot elkaar. het is je gegund. x Bert |
|
Melodramatically: | Zondag, juni 20, 2004 16:29 |
Lieverd, ik ben het totaal eens met *joyce*.. Remember what I said ;-) Liefs, Melodramatically |
|
*joyce*: | Zondag, juni 20, 2004 14:25 |
Hey meis, Mooi geschreven.. Zie je hem nu nog wel eens? geef hem dit gedicht,laat het hem lezen en hij weet hoe je erover denkt! XxXxX joyce |
|
Auteur: *shasa* | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 20 juni 2004 | ||
Thema's: |