voorgoed voorbij gebladerd en uitge
Ik verfrommel het hele heden
in de gietijzeren vuist van mijn woede
en laat het voor doodgeboren achter
wieg het in mandjes tranen naar buiten
waar het verstild en verstikt
vergeelt tot papier en herinnering
ik hak mijn leven open
en amputeer jou
daar jij enkel nog absces
op mijn geluk was
de pijn bijtelt jouw stem
op een zerk in mijn hoofd
een steenvast naamkaartje
bij een gesloten hoofdstuk
voorgoed voorbij gebladerd
en uitgescheurd
in de gietijzeren vuist van mijn woede
en laat het voor doodgeboren achter
wieg het in mandjes tranen naar buiten
waar het verstild en verstikt
vergeelt tot papier en herinnering
ik hak mijn leven open
en amputeer jou
daar jij enkel nog absces
op mijn geluk was
de pijn bijtelt jouw stem
op een zerk in mijn hoofd
een steenvast naamkaartje
bij een gesloten hoofdstuk
voorgoed voorbij gebladerd
en uitgescheurd
Reacties op dit gedicht
| sergev2005: | Donderdag, maart 17, 2005 22:14 |
| Een zeer late reactie, maar die eigenlijk slaat op je vele S U B L I E M E gedichten en die van jou ontegensprekelijk een geniaal dichter maken. Hoed af, Tim, je bent een voorbeeld. Nederige groet, Serge |
|
| Oorlam: | Dinsdag, juni 22, 2004 14:25 |
| penicilline nodig tim?:-) anti-biotica? kervel? cervelaat? |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tim balthazar | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 22 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||