Zet het zeil in zoute zeelucht
spreid je nek tot in kleine veren
en stijg op in ijle scheepsillouetten
Voel je die storm waarmee ik opstijg
vel boven de vloedkering, Neeltje
Jans of niet ik vlieg, het klots de vleugels
Nat en stijf van de stoten stortten
ter aarde, het strand nog verlaten
een jutter vervoerde wat wrak
Doornen en helmgras doorbraken de
duinen, in duister de tast af in zand
zocht ik het houvast, een richting; kompas
Zomaar kwam de zon op en zag ik vloed
vloeien uit de oceaan. De dageraad was
opgestaan en ik ben er maar in meegegaan
Auteur: Han Sterk | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 23 juni 2004 | ||
Thema's: |