Nog niet klaar...
Eens zag ik de dood...
Hij grijnsde me toe,
nodigde me uit,
met uitgestoken armen.
Nee,...
Ik ben nog niet klaar
om heen te gaan,
ik heb nog zoveel te doen,
nog zoveel moois te beleven.
Hij begreep het,
en kon nog wachten,
nog eventjes...
nog enkele nachten,
ervoor gevochten heb ik,
want vrees is er nog steeds,
want eens....
ja eens...
zal hij niet kunnen wachten.
-----------
Hij grijnsde me toe,
nodigde me uit,
met uitgestoken armen.
Nee,...
Ik ben nog niet klaar
om heen te gaan,
ik heb nog zoveel te doen,
nog zoveel moois te beleven.
Hij begreep het,
en kon nog wachten,
nog eventjes...
nog enkele nachten,
ervoor gevochten heb ik,
want vrees is er nog steeds,
want eens....
ja eens...
zal hij niet kunnen wachten.
-----------
Reacties op dit gedicht
| valerieke: | Vrijdag, juni 08, 2001 18:24 |
| seg svenneke zal da zo wa gaan ja mij zoeteke uitlache!!!! wie is er hie slecht!! dikke smakskes ons valerieke | |
| alana: | Donderdag, juni 07, 2001 11:39 |
| merci sven ik ken u wel dus ik trek me der niks van aan van u reactie! | |
| sven: | Donderdag, juni 07, 2001 11:37 |
| slecht!!!!!!!!!!!! |
|
| ineke: | Woensdag, mei 16, 2001 20:43 |
| verschrikkelijk mooi, zo is ook de realiteit. Op een gegeven moment is voor iedereen het moment van gaan. mooi hoor groetjes ien. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: alana | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 mei 2001 | ||
| Thema's: | ||