Ik snap het niet.
Waarom heb ik verdriet.
Ik zit in een diepe put.
Daar uit klimmen heeft gewoon geen nut.

Waarom zijn we geen echte vrienden meer.
Ik krijg van iedereen te horen dat ik je met rust moet laten.
En dat doet me gewoon zeer.
Komen we dan weer samen alleen te staan.

Op school doen we tegen elkaar abnormaal.
En op msn juist weer heel normaal.
Je hebt nu een nieuwe vriendin gevonden.
En je hebt je eigen aan haar verbonden.

Dat is toch geen teken dat we geen vrienden meer kunnen zijn.
Mijn hartje heeft nu heel veel pijn.
Ik luister keer op keer dat ene liedje weer.
Wat doe ik toch verkeerd.

Zeg me gewoon wie je ziet.
Wanneer je gewoon naar me kijkt.
Als je mij met vroeger vergelijkt.
Je doet me gewoon verdriet.

Ik wil gewoon dicht bij je zijn.
Want dan heb ik gewoon geen pijn.
Kom alsjeblieft als een vriend terug.
En doe dat alsjeblieft vlug.

Want ik mis je…..