MAAK ME WAKKER HIER VANBINNEN
Hoe kan jij in mijn ogen kijken alsof het open deuren zijn
ze leiden je tot in mijn diepste binnenste
waar ik zo gevoelloos ben geworden
zonder een ziel
mijn kracht slaapt ergens op een koude plek
totdat ik het terugvind en terug naar huis breng
Maak me wakker hier vanbinnen
want ik kan zelf niet wakker worden
roep mijn naam en red me van de duisternis
beveel mijn bloed om te stromen
voordat ik oplos in het niets
red me van het niets dat ik geworden ben
nu dat ik weet wat ik ben zonder
jij kan me niet zomaar verlaten
beadem me en maak me weer echt
breng me weer tot leven
Maak me wakker hier vanbinnen
want ik kan zelf niet wakker worden
roep mijn naam en red me van de duisternis
beveel mijn bloed om te stromen
voordat ik oplos in het niets
red me van het niets dat ik geworden ben
diep in jou
bevroren hier vanbinnen
zonder jou aanraking
zonder jou liefde, mijn liefste, alleen jij bent het leven tussen de dood
al die tijd kon je niet geloven dat je niets kon zien
gehuld in duisternis, maar ik stond recht voor je
het lijkt alsof ik al duizend jaar aan het slapen ben
ik moet mijn ogen openen om alles weer te zien
zonder een gedachte, zonder een stem, zonder een ziel
laat me hier niet sterven
er moet toch iets meer zijn
breng me weer tot leven
Maak me wakker hier vanbinnen
want ik kan zelf niet wakker worden
roep mijn naam en red me van de duisternis
beveel mijn bloed om te stromen
voordat ik oplos in het niets
red me van het niets dat ik geworden ben
breng me weer tot leven
ik heb als een leugen geleefd, er is niets meer hier vanbinnen
breng me weer tot leven
*dit gedicht heb ik enkele weken geleden geschreven, maar nog niet ingestuurd. Ondertussen heb ik een nieuwe vriend en die heeft me hieruit gehaald. Ik wil hem daarvoor ook speciaal bedanken!!!*