je kijkt naar de schaduwen
in het rimpelende water
loom hang je
over de reling
van de brug
vermoeit kijk je
naar de weerspiegeling
van de maan
daar sta je dan
is wat je denkt
je blik dwaalt af
naar de zwarte contouren
die de horizon
donker kleuren
niet wetend wat het is
onzekerheid maakt zich
van je meester
dan kijk je omhoog
en ziet de lucht veranderen
het wordt dag
contouren krijgen vorm
worden sterke bomen
je kijkt omhoog en ziet de zon
die schaduwen laten verdwijnen
je loopt langzaam door
en beseft er is geen weg terug
christa
slaap lekker freaks
morgen een fijne dag
illse: | Zondag, juli 04, 2004 15:01 |
heel moooi! greets, illse |
|
michris: | Zondag, juli 04, 2004 11:30 |
Poeh meissie, diepzinnig hoor.. liefs, michris |
|
Hermans Dirk: | Zondag, juli 04, 2004 10:37 |
fijn om te lezen met mooie inhoud schitterend verwoord |
|
*** Lanaatje37***: | Zondag, juli 04, 2004 08:26 |
wederom een schitterend gedicht... heerlijk om te lezen... liefs, Laantje |
|
sunset: | Zondag, juli 04, 2004 07:39 |
Wat een mooiheid, veelheid aan gevoelens. Met grage weemoed gelezen. Liefs / sunset |
|
PeterdB: | Zondag, juli 04, 2004 01:55 |
Mooi, als een spannend verhaal. Wat kun je goed situaties beschrijven Christa. Slaap lekker en morgen een fijne dag toegewenst |
|
maria : | Zondag, juli 04, 2004 00:55 |
prachtig gedicht wonder van etmalen gisteren voorbij naar morgen dwalen liefs en trusteknuffie van je kleine zussie |
|
Auteur: christina | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 04 juli 2004 | ||
Thema's: |