Hij kaalde
De klok tikt
en scheert zijn haren af,
grijze van verloren vocht
en ook blauwe
van verlangen naar de zee
en een reischeque van
het zandmannetje
Hij stond op en
deed zijn kriebelende
handschoenen aan
om zich te beschermen
tegen muggen want
hij had al te weinig
bloed bij geboorte
was hij kaal maar
het leven was hem
vrijgevig geweest.
Reacties op dit gedicht
| Het Gejefte: | Dinsdag, maart 15, 2005 19:01 |
| dit is een moeilijke om te verteren...maar die smaken het best he | |
| el nifter: | Woensdag, juli 14, 2004 08:47 |
| ach, kaal haar of een vleespet... wat maakt het uit.... die muggen blijven zowiezo irritant | |
| Oorlam: | Dinsdag, juli 13, 2004 15:37 |
| hehe weird & smakelijk! SKOl! |
|
