laat me gaan
Je komt binnen in m’n leven
verkent alle hoeken en kantjes
van m’n ziel
hangt overal iets bij
van jou
in de hoop
dat ik je niet zal vergeten
dat ik nog meer van je hou
maar wat in me zit
en niet van mij is
kan ik niet geven
blokkeert de gedachten
die pas eens bevrijd
terug kunnen herleven
laat me gaan
ik wil weer worden
de vrije vogel
waar je eens voor viel
Reacties op dit gedicht
| yellow: | Maandag, juni 11, 2007 12:42 |
| zeer mooi | |
| Brecht: | Vrijdag, juli 16, 2004 16:20 |
| slik. (zie reactie in gedicht) |
|
| Sukkie: | Woensdag, juli 14, 2004 16:32 |
| mooi..knap geschreven.. liefs, |
|
| ses: | Woensdag, juli 14, 2004 16:05 |
| mooi gezegd, en waar. niemand kan je veranderen en degene die respect voor je heeft zal dat ook niet proberen.. | |
| x_VOGUE_: | Woensdag, juli 14, 2004 14:56 |
| mooi, heel toepasselijk voor mij nu | |
Over dit gedicht
| Auteur: karenv. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||