natuurlijk heb ik een bestemming
mijn wegen leiden mij immers
waar een zijden draadje hing
dans ik nu overmoedig koor
als een bal die maar blijft rollen
ren ik achter tal van vragen aan
door oprechte naïviteit gedwongen
om deze echter nooit te vinden
was het gevoel wel wederzijds
voor deze schaarse seconden
een eeuwig antwoordloze vraag
bevredigt wat mij had opgewonden
niet meer dan een beeld waard is
blijft het achter, in alle reinheid
alles heeft een plaats en reden
ik wil wel terug maar heb geen spijt.