Dankbaar moeten zijn
Het komt zo op, in een ogenblik
van doe een muts op, das om,’soms gedwee’
en angstig in een boomtop vertoefde:
‘ze zullen mij niet vinden, NEE’
het nu huisje, boompje gevoel
met het, hoe lekker glijdt mijn bootje
je doodskist op je rug gebonden
je wilt, je weet, je neemt jezelf in ‘t ootje
het gaat me veel te gladjes af
er zijn er die voldoende liefde geven
‘k zou dankbaar moeten zijn
ik krijg er voor mezelf geen vrede mee, ‘k wil leven
willem
| Annemieke van der Ven: | Vrijdag, juli 16, 2004 06:35 |
| En ik maar denken dat je leef... Door de inhoud van je gedichten die je schreef... Inderdaad zal er in het leven nog best meer zijn te ontdekken... Maar ik hou het bij het vertrouwde...zit niet te wachte op al die gekte... Liefs en een fijn weekend Annemieke |
|
| Hermans Dirk: | Donderdag, juli 15, 2004 22:44 |
| mooi neergezet | |
| Auteur: lommert | ||
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 15 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||