Het huilende kind ...
‘ pap, waar ben je nou ? ‘
in de iris
van haar ogen,
het stille kind,
door wrede leven,
als zwakkeling bedrogen.
‘ pap, hou je van me ?‘
in het vragen
van haar stem,
het zachtjes bedelen,
naar enkel aandacht,
van de langverloren hem.
‘pap, ik mis je zo ... ‘
in de tranen
van haar kussen,
het verlangend kijken,
naar wat is bestemd,
van warm bestrijken
‘pap, ... kom je nog terug ? ‘
Reacties op dit gedicht
| marjolein_in_love: | Vrijdag, juli 16, 2004 19:47 |
| jup, jup, idd super mooi. t maakt me stil. liefs marjolein |
|
| ..Roosje..: | Vrijdag, juli 16, 2004 11:15 |
| Wauw, is echt mooi! *kusje* |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Elientjen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 16 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||