angst, haat, pijn
angst, haat, pijn
ik haat het mezelf te zijn
angst en haat
niets heeft hier nog baat
stilte en angst
ik ben mezelf, dat maakt me het bangst
verscheurende pijn diep vanbinnen
nutteloos zijn deze zinnen
nutteloos,dat ben ik
zonder ademen dat ik bijna stik
leven gaat voort
niemand die zich eraan stoort
ik blijf alleen achter
dat maakt de pijn niet zachter
paranoïde,illusies
onopgeloste ruzies
laten me blijken
dat ik de mensen moet wijken.
Reacties op dit gedicht
| (~+Mystic-Girl+~): | Woensdag, juli 21, 2004 16:50 |
| mooi gedicht sterkte meid Liefs Nerissa |
|
| Hermans Dirk: | Woensdag, juli 21, 2004 14:41 |
| mooi neergezet je hoeft niet bang te zijn er zijn zoveel mensen die om je geven | |
Over dit gedicht
| Auteur: kimmytje |  
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 21 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||