Overdonderend
met rasse schreden
een geluk tegemoet
dat in mijn stoutste dromen nog
een utopie leek te zijn
De rede lijkt soms radeloos
maar haalt zijn schouders op
wordt overheerst door het gevoel
Het gevoel dat zich nestelt
in een immense magnitude
om vervolgens weer te exploderen
naar nieuwe, ondroombare grenzen
waar geen eind aan lijkt te komen.
Overal waar ik ga
sta je om de hoek te wachten
je ogen
met die gelukzalige blik
kijken me hoopvol aan.
Mijn geest beweegt zich
op blote voeten door het losse zand
elke korrel een nieuwe indruk
Elke nieuwe stap
vormt zich naadloos om mijn profiel