Een vader zoals jij :)
En hoe je haar zult leren
Het is niet alleen goud wat blinkt
Hier en daar het poetsen waard misschien
Maar een sterrenhemel door de ogen van een kind gezien
Het dons wat zachtjes overgaat
In heldere woestijn de blauwe zee
Een vader zoals jij
Doe mij er ook maar twee
Jij speelt zachtmoedig in haar wereld mee
Geeft haar bescherming tot de dood
En heel vaak vraag ik mezelf af
Ben ik eigenlijk wel groot?
Reacties op dit gedicht
| Oorlam: | Dinsdag, augustus 03, 2004 09:20 |
| mooi mammon??hahaha |
|
| lommert: | Dinsdag, augustus 03, 2004 07:34 |
| met grote bewondering gelezen...nee, niet 'groot worden'Het je afvragen is al veelzeggend xxxliefs willem |
|
| Duifje: | Dinsdag, augustus 03, 2004 06:35 |
| Prachtig geschreven | |
| Es: | Maandag, augustus 02, 2004 23:49 |
| Heerlijk, om met zo iemand op te mogen groeien....Nee, dan zou ik ook wel weer klein willen zijn! XXX Es |
|
| wijnand.: | Maandag, augustus 02, 2004 23:33 |
| Prachtig | |
| shelob: | Maandag, augustus 02, 2004 23:20 |
| Mooi, ergens willen we toch niet groot worden en in die streke armen blijven schuilen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: MaMMon | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 02 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||