Zwarte emotie
Diepte, duisternis en onbehagen
Vereenzelvigen zich in het leven
De onmacht die je moet verdragen
Hen die je moet vergeven
Het donker dat de nacht weergeeft
Een angstig voelen van alleen
Emotie die je lijf doorzeefd
Na tijd toch weer verdween
Ontvang je angst en machteloosheid
Koester haar zolang het nodig is
Ook een donkere nacht heeft kwaliteit
Maar eens wordt zij geschiedenis
Erken momenten, blijf goed kijken
Het zal verlichting geven
Onwelwillend je persoon verrijken
Duisternis hoort ook bij leven
Vereenzelvigen zich in het leven
De onmacht die je moet verdragen
Hen die je moet vergeven
Het donker dat de nacht weergeeft
Een angstig voelen van alleen
Emotie die je lijf doorzeefd
Na tijd toch weer verdween
Ontvang je angst en machteloosheid
Koester haar zolang het nodig is
Ook een donkere nacht heeft kwaliteit
Maar eens wordt zij geschiedenis
Erken momenten, blijf goed kijken
Het zal verlichting geven
Onwelwillend je persoon verrijken
Duisternis hoort ook bij leven
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Woensdag, augustus 04, 2004 10:38 |
| Prachtige gevoelens, voorzichtig ´neergezet´. Mooi. Liefs / sunset |
|
| Raira: | Woensdag, augustus 04, 2004 00:41 |
| Mooi gedicht met een duidelijk en ware inhoud liefs raira |
|
| Hermans Dirk: | Woensdag, augustus 04, 2004 00:33 |
| vormgeving zit in de goede richtig mooi neergezet | |
Over dit gedicht
| Auteur: Vinta | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 04 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||