het gevoel van schaamte, het gevoel
Eenzaam kijk ik naar buiten,
De zon schijnt, kinderen spelen en de vogels fluiten.
Iedereen is vrolijk en geniet,
Maar ik voel alleen mijn hart, gevuld met verdriet,
Ik verlies het controle en pak een mes.
Ik zie het bloed stromen over mijn pols en denk yes.
Ik heb weer wat gevoel al zal niemand in mijn leven begrijpen wat ik bedoel.
Dit is nu mijn manier om verder te leven
Want verder heb ik alles al gegeven.
Ik voel de wond het doet wel een beetje zeer.
Ik moet dit wel soms blijven doen want anders kan ik echt niet meer.
als ik dit niet zou doen voel ik me dood en heb je snel een geraamte.
nu voel ik me levend, ondanks de schaamte.
De zon schijnt, kinderen spelen en de vogels fluiten.
Iedereen is vrolijk en geniet,
Maar ik voel alleen mijn hart, gevuld met verdriet,
Ik verlies het controle en pak een mes.
Ik zie het bloed stromen over mijn pols en denk yes.
Ik heb weer wat gevoel al zal niemand in mijn leven begrijpen wat ik bedoel.
Dit is nu mijn manier om verder te leven
Want verder heb ik alles al gegeven.
Ik voel de wond het doet wel een beetje zeer.
Ik moet dit wel soms blijven doen want anders kan ik echt niet meer.
als ik dit niet zou doen voel ik me dood en heb je snel een geraamte.
nu voel ik me levend, ondanks de schaamte.
Reacties op dit gedicht
| Ann-tje: | Donderdag, augustus 05, 2004 20:28 |
| Ik begrijp je ook, zoals black soul als zegt, het gevoel hebben dat je leeft..je mag mij ook altijd mailen! | |
| black soul: | Donderdag, augustus 05, 2004 19:56 |
| ik begrijp t heel goed t gevoel hebben dat je nog leeft... je mag me altijd mailen;) knuffelsssss!!!!! |
|
| Melodramatically: | Donderdag, augustus 05, 2004 19:50 |
| Waarom zou niemand je begrijpen? Wij zijn er! Mocht je je verhaal doen, je mag me emailen! Veel liefs, Melodramatically |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Mica | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 05 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||