Opgetrokken muren
Opgetrokken muren
Wat zijn woorden
die je niet kunt spreken
die je niet kunt gillen
van verdriet
Wat zijn zinnen
die je niet kunt voelen
die niet kunnen troosten
omdat je de betekenis niet ziet
Wat zijn emoties
die je niet kunt tonen
die je steeds verhult.
die je dwingen te wonen
tussen opgetrokken muren
waar je eenzaam worden zult.
~Miriam~
Reacties op dit gedicht
| Cora68: | Maandag, augustus 09, 2004 12:14 |
| Knuff.... | |
| will hanssen: | Vrijdag, augustus 06, 2004 20:31 |
| Heel mooi geschreven! Liefs, Will |
|
| *Soledad*: | Vrijdag, augustus 06, 2004 17:58 |
| heel mooi.......(lees opeens weer iets van je, na lange tijd, en zie je enorm groeien!) (was eerst Iejoor en Black Heaven) Xxxx |
|
| ses: | Vrijdag, augustus 06, 2004 16:09 |
| ERG MOOI OMSCHREVEN :) XXX |
|
| Toonie: | Vrijdag, augustus 06, 2004 14:41 |
| Herkenbaar.. En mooi.. Knuffel x |
|
| Benjamin de Rooy: | Vrijdag, augustus 06, 2004 13:33 |
| wauw.... schone triestheid... knuffie, Ben |
|
| sunset: | Vrijdag, augustus 06, 2004 12:52 |
| Word stil van je ´spiegeling´. Mooi. Liefs / sunset |
|
| Raira: | Vrijdag, augustus 06, 2004 12:49 |
| ja ....vragen die blijven komen....maar het antwoord zit in jezelf, erg mooi gedicht liefs raira |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rimjam |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 06 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||