Even maar
In mijn gedachten
Denk ik dat je het weet
Hoe oneerlijk ik het vind
Hoe ontzettend wreed
Zomaar zonder afscheid
Werd je ons afgenomen
Daarmee ook jou wensen
En al je mooie dromen
Je hebt me niet zien trouwen
Je kent mijn kinderen niet
Je hebt me niet zien huilen
Van troosteloos verdriet
Ongelooflijk hoe ik jou mis
Wat kan houden van pijn doen
Vooral als ik weer denk
Aan die nare tijd van toen
Nu leer ik om blij te zijn
Want ik heb je tenminste gekend
Maar eigenlijk had je hier moeten zijn
Omdat je mijn vader bent
x
| Duifje: | Maandag, augustus 09, 2004 09:37 |
| Weer zo prachtig neergezet! Steeds graag gelezen. Liefs |
|
| Pyro: | Zondag, augustus 08, 2004 12:19 |
| Echt heel mooi, meisje.. Keep your head up, one day you'll be together again :) En je hebt gelijk: Wat kan liefde toch vreselijk veel pijn doen.. |
|
| lommert: | Zondag, augustus 08, 2004 12:19 |
| mijn mening: je haalt er onstellende kracht uit..telkens weer bewondering voor je mooie gedichten xxliefs willem |
|
| Tommie3993: | Zondag, augustus 08, 2004 09:40 |
| is een feit, in mijn ogen, blijft moeilijk te verkroppen,allemaal, toch denk ik niet dat je vader van info verstoken blijft, kijkt immers mee, bij alles wat z'n lieverd doet. | |
| Auteur: Lia van der Fluit | ||
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 08 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||