Verchroomde schijn
Achter muren vermetselt
Tussen sluiers verborgen
Vind ik mezelf soms
Overmand door mijn zorgen
Gevangen in dromen
Die nooit zullen zijn
Leef ik mijn leven
Onder verchroomde schijn
De wereld zal klaar zijn
Voor mijner ontvangst
Maar ik ben gevangen
In onzekere angst
Reacties op dit gedicht
| joni heylens: | Donderdag, augustus 19, 2004 22:50 |
| Mooi... Wordt er even stil van. -xxx- Jonike |
|
| *Soledad*: | Dinsdag, augustus 10, 2004 19:50 |
| Complimenten, en ik schrijf het in goud. | |
| jazzzz: | Dinsdag, augustus 10, 2004 14:23 |
| zeg nooit nooit, daarmee hou je jezelf al tegen ;) (ah, fictie ;) liefs, |
|
| sunset: | Dinsdag, augustus 10, 2004 09:22 |
| Gevoelvol neergezet. Liefs / sunset |
|
| Raira: | Dinsdag, augustus 10, 2004 00:13 |
| pijnen moeten verwerkt een plek worden gegeven je wordt er door versterkt en dan kan geluk weer leven mooi gedicht liefs raira |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marten | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||