zwarte wolken
zwarte wolken overweldigen het huis
tranen openen als een sluis
schaduwen lijken mij te ontlopen
zich in een hoekje op te hopen
begin controle te verliezen
eenzaam in een hoekje te kniezen
zelfvertrouwen zakt in elkaar
in zoveel woorden dat ik het verklaar.
tranen openen als een sluis
schaduwen lijken mij te ontlopen
zich in een hoekje op te hopen
begin controle te verliezen
eenzaam in een hoekje te kniezen
zelfvertrouwen zakt in elkaar
in zoveel woorden dat ik het verklaar.
Reacties op dit gedicht
| ~ConFuSed~Mind~: | Dinsdag, augustus 10, 2004 23:54 |
| Probeer je weg uit dat donkere hoekje te vinden.. T zal nie altijd makkelijk gaan, maar als je er uit bent, dan wordt het zoveel makkelijker! *Geeft een kaarsje, om het al wat lichter te maken* *Komt bij je zitten zodat je niet meer eenzaam bent* Keej.. en nu lache =) Want egt: je bent het waard!! Liefs, XxX |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kimmytje |  
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 10 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||