reizen
daar zit ze,
helemaal alleen,
terwijl haar blik,
verder reist
haar ogen zweven,
haar gezicht verblijt,
met haar benen gekruist,
lettend op de tijd
daar gaat ze,
ver weg van mij,
terwijl haar blik,
voor mij staande blijft.
helemaal alleen,
terwijl haar blik,
verder reist
haar ogen zweven,
haar gezicht verblijt,
met haar benen gekruist,
lettend op de tijd
daar gaat ze,
ver weg van mij,
terwijl haar blik,
voor mij staande blijft.
Reacties op dit gedicht
| sofieke: | Woensdag, mei 30, 2001 15:06 |
| thomas,ik begrijp je volkomen in je gedichten,maar ergens weet je zelf dat het werkelijkheid is.ben er even heel stil van geworden,doe er verder in,je hebt talent.groetjes fieke | |
Over dit gedicht
| Auteur: thomas claes | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 mei 2001 | ||
| Thema's: | ||