Mooie dagen die eens waren.
Nu alleen gewoon het alleen zijn.
Vaak nog naar de horizon staren.
En dat doet nog vaak pijn.
Maar het leven word hernomen.
Leef nu van moment tot moment, van dag op dag.
Laat het over mij komen.
Momenten van verdriet,maar ook van lach.
Ik kan niet ontkennen, dat het heerlijk was.
Jou te leren kennen,al was ik nog niet klaar.
De rust te voelen, die ik in je ogen las.
Al was dit voor even maar.
Tot je verdween uit mijn leven.
En ieder zijn weg van verwerken gaat.
En ik de tijd aan mij wil geven.
Om de pijn die nog in mijn hart geschreven staat.
Diane